Θεσπρωτία, Φωτο: www.villamara.gr
Τις τελευταίες ημέρες διέκρινα μια πρώτη προσπάθεια να ξεπεραστούν οι όποιες κομματικές αντιθέσεις στη Θεσπρωτία και να στραφούμε οι περισσότεροι, μαζί, για τη στήριξη ενός κοινού προβλήματος που αφορούσε τα ασφαλτικά στη λωρίδα της Σαγιάδας. Την Σαγιάδα, που υποτίθεται προστατεύεται από το πρόγραμμα «Natura 2000». Από ότι φαίνεται το θέμα θα παγώσει και δεν θα βρει άμεση λύση τώρα. Γιατί κανείς δεν έχει διάθεση να παραδεχτεί ότι έγινε κάτι λάθος εκεί, από την πλευρά του κράτους. Πολλές φορές η αδυναμία του κράτους ή η αδιαφορία του για σημαντικά θέματα οδηγεί σε χειρότερη μοίρα περιοχές. Αυτό δεν απαλλάσσει βέβαια την τοπική κοινωνία, από τυχόν ευθύνες της.
Όπως για την καθαριότητα των θαλασσών και ποταμών μας -μικρών ή μεγάλων- από επικίνδυνες ενέργειες επιχειρήσεων με στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους, αλλά και την αδιαφορία πολλών συμπολιτών μας που βλέπουν το περιβάλλον ως εχθρό για την ανάπτυξη & την πρόοδο και όχι ως σύμμαχο για το μέλλον το δικό μας, αλλά και των παιδιών μας. Είναι γνωστό ότι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος σε μια περιοχή τη στοχοποιεί για περαιτέρω ενέργειες υποβάθμισης και καταστροφής και δεν αφήνει πραγματικά περιθώρια για ανάπτυξη. Εκτός αν ο ορισμός της σε βιομηχανική ζώνη θεωρείται ανάπτυξη…
Βέβαια οι κομματικές αντιθέσεις δεν ξεπεράστηκαν και με την πρώτη ευκαιρία, ακόμα κι εκεί που φαινόταν ως σύμπνοια γύρισε στο ποιος πρόσφερε περισσότερα ως κόμμα ή κομματική οργάνωση, στο μνημόνιο, στην κυβέρνηση, στις «πρασινοαριστεροδεξιές» συμμαχίες, σε λυκοφιλίες, σε ανταλλάγματα κάτω από το τραπέζι, κ.λπ. ώστε αυτό που μένει στην όλη ιστορία είναι μια πικρία για το πολίτη, ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας. Τα κόμματα, οι ηγεσίες τους κεντρικές και τοπικές, μαζί με τους κομματικούς μηχανισμούς τους, θέλουν πάντα να ελέγχουν το παιχνίδι. Έτσι ότι ξεφεύγει από τη γενική κομματική λογική είναι αδιάφορο έως κατακριτέο… Τουλάχιστον αυτό διαπιστώνω για το νομό μας. Προσωπική μου εκτίμηση. Κρίμα. Ίσως αυτό ξυπνήσει τον πολίτη και βάλει νέους στόχους, νέους κανόνες δράσης. Ίσως, δεν είμαι αισιόδοξος για πολλά σε αυτή τη χώρα… Αλλά επιμένω να ελπίζω. Για το αύριο, το καλύτερο αύριο!
Γιάννης Βέλλης
Η ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ 